
Model Context Protocol (MCP) Sunucusu Geliştirme için Python Kütüphaneleri
Python ile kendi MCP Sunucunuzu geliştirmenin hızlı bir örneği.
Model Context Protocol (MCP), yapay zekâ (YZ) modellerinin harici araçlar, veri kaynakları ve yazılım sistemleriyle sorunsuz bir şekilde bağlantı kurmasına yardımcı olan açık bir standarttır. MCP, YZ asistanlarının ve farklı uygulamaların veri alışverişi yapmasını ve işlevleri kolayca çalıştırmasını sağlayan evrensel bir arayüz gibi davranır. Bunu, “YZ uygulamaları için USB-C” olarak düşünebilirsiniz; çünkü farklı sistemlerin uyumluluk sorunları olmadan birlikte çalışmasını sağlar. Kendi MCP sunucunuzu kurduğunuzda, arka uç sistem mimarisinin nasıl çalıştığını öğrenirsiniz. Ayrıca YZ’yi gerçek araçlar ve günlük iş akışlarıyla bağlama konusunda pratik beceriler geliştirirsiniz.
Bu MCP sunucu rehberi, bilmeniz gereken her şeyi adım adım size aktarır. Temel kavramlardan başlayıp uygulamalı kurulum, test ve dağıtıma geçeceksiniz. İş süreçlerini otomatikleştirmek, YZ ajanlarını üretkenlik uygulamalarına bağlamak ya da yeni YZ entegrasyon yöntemleri denemek istiyorsanız, burada faydalı talimatlar ve en iyi uygulamalar bulacaksınız. Bu rehber, başlamanız için gereken bilgi ve araçları size sağlar.
Model Context Protocol veya kısaca MCP, yapay zekâ (YZ) modellerinin farklı yazılım ve araçlarla kolayca bilgi paylaşmasına yardımcı olan açık bir standarttır. MCP, YZ sistemlerinin (örneğin büyük dil modelleri - LLM) birçok farklı yazılım, veritabanı ve canlı kaynak ile tutarlı ve net kurallar üzerinden iletişim kurmasını sağlayan ortak bir köprü gibi çalışır.
MCP, YZ asistanlarının harici verilere güvenli ve verimli şekilde bağlanmasını sağlar. MCP olmadan, geliştiricilerin her yeni uygulama için benzersiz bir bağlantı kurması gerekirdi, bu da yavaş ve karmaşık bir süreç olurdu. MCP, standart mesaj formatları ve açık iletişim yöntemleri sunarak bu sorunu çözer. Her aracın farklı bir teknolojisi olsa da, MCP sayesinde yine de birbirlerini anlayabilirler.
Geliştiriciler MCP ile genellikle JSON gibi yapılandırılmış veri formatlarını kullanır. Bu da MCP’nin farklı programlama dilleri ve platformlarda kolayca kullanılmasını sağlar. MCP sayesinde YZ modelleri bilgi talep edebilir, görev yürütebilir veya başka sistemlerde işlemler başlatabilir. Örneğin, bir YZ asistanı MCP ile takvim etkinliklerini sorgulayabilir, veritabanı kontrol edebilir ya da bildirim gönderebilir; üstelik her görev için özel bağlantılar kurmaya gerek kalmadan.
MCP birçok pratik kullanım alanını destekler:
MCP ile yeni araçlar eklemek veya özellikler geliştirmek çok daha kolay olur. Geliştirme hızı artar, net erişim kurallarıyla güvenlik iyileşir ve büyümeye uygun YZ çözümleri oluşturabilirsiniz.
MCP, geliştiricilere YZ özelliklerini diğer araçlar ve verilerle kolayca birleştirmek için basit ve esnek bir yol sunar. Bu sayede yeni çözümler hızlıca üretilebilir, sistemler sorunsuz çalışır ve yeni ihtiyaçlara kolayca uyum sağlanır. Kuruluşlar MCP kullandığında, YZ asistanları gerçek zamanlı ve ayrıntılı bilgilere erişerek daha iyi yanıtlar ve daha doğru görevler sunabilir.
Model Context Protocol hakkında bilgi sahibi olmak, farklı araçlar ve veri kaynaklarıyla çalışabilen güvenilir ve uyarlanabilir YZ sistemleri inşa etmek için gereken temeli sağlar.
Bir MCP sunucusu, YZ asistanları ile harici araçlar veya veri kaynakları arasında protokol tabanlı iletişimi yönetir. Mimari, her parçanın sistemde belirli bir görevi üstlendiği modüler bir tasarım kullanır.
Sunucu uygulaması ana merkez olarak hizmet verir. MCP protokol mesajlarını alır, yorumlar ve yanıtlar. Bu süreçte güvenli ağ bağlantılarını yönetmek, istemci kimliğini doğrulamak ve sunucunun çeşitli bölümleri arasında veri akışını sağlamak yer alır. Sunucu uygulaması sistemi kararlı ve işler durumda tutar; genellikle aynı anda birden fazla bağlantı ve görevi yönetir.
Araç ve kaynak modülleri, sunucunun kaydettiği ayrı kod birimleridir. Her araç, veri almak, hesaplama yapmak veya görevleri otomatikleştirmek gibi belli bir işi yerine getirir. MCP sunucusu bu araçların listesini, yani kaydını tutar; böylece bir istek geldiğinde doğru aracı çağırabilir. Bu yapı, ana sunucu mantığını değiştirmeden yeni araçlar eklemenizi kolaylaştırır.
İletişim işleyicileri, MCP protokolüne uygun mesajların okunmasından sorumludur. Her isteğin doğru formatta olup olmadığını kontrol eder ve ilgili araç ya da kaynak modülüne iletir. İletişim işleyicileri ayrıca yanıtı uygun biçimde hazırlayıp istemciye iletir. Bu sunucu bölümü protokol detaylarını gizler, böylece farklı istemciler sorunsuzca bağlanabilir.
Entegrasyon noktaları, MCP sunucusunu dış istemcilere (YZ asistanları veya diğer uygulamalar gibi) bağlayan özel arayüzlerdir. Bu arayüzler HTTP uç noktaları, WebSocket’ler veya diğer desteklenen aktarım yöntemlerini kullanabilir. Entegrasyon noktaları, istemcilerin sunucunun araçlarını kullanmasına olanak tanır; böylece gerçek zamanlı iletişim ve veri paylaşımı mümkün olur.
MCP sunucu mimarisi, modülerliğe odaklanır. Sunucu uygulaması, araçlar, iletişim işleyicileri ve entegrasyon noktalarını ayrı tutarak yeni özellikler eklemeyi veya güncellemeyi kolaylaştırır. Bu tasarım, sistemi bakımını ve genişletmeyi kolaylaştırır ve büyük, karmaşık kurulumlara destek sağlar.
Bu özet, bir MCP sunucusunun her bölümünün nasıl birlikte çalıştığını ve bu bağlantıların protokol tabanlı, net ve güvenilir iletişime nasıl olanak tanıdığını gösterir.
Başlangıç olarak, güçlü topluluk desteği olan ve MCP sunucusu geliştirmek için kullanımı kolay bir programlama dili seçin. Python ve Node.js her ikisi de uygundur. Python, basit sözdizimi ve çok sayıda yararlı kütüphanesiyle bilinir. Node.js asenkron görevleri verimli şekilde işler. Visual Studio Code, PyCharm veya WebStorm gibi iş akışınıza uygun bir kod editörü seçin; böylece kod yazmak ve yönetmek kolaylaşır.
Bağımlılıkları ve paketleri yönetirken Python projeleri için pip
ve venv
kullanın. Node.js için npm
veya yarn
kullanın. Sürüm kontrolü için Git’i kurun; böylece değişiklikleri takip edebilir ve başkalarıyla daha verimli çalışabilirsiniz. Bu araçlar geliştirme sürecinizi düzenli tutar ve ortamınızı başka bilgisayarlarda tekrar kurmayı kolaylaştırır.
İyi organize edilmiş bir klasör yapısı, projenizin bakımını ve genişletilmesini kolaylaştırır. Sunucu projenizi şu şekilde düzenleyin:
/mcp-server-project
/tools
/handlers
server.py (veya server.js)
requirements.txt (veya package.json)
README.md
Her aracı veya kaynağı, /tools
klasörü altında kendi modülünde tutun. Tüm protokolle ilgili mantığı /handlers
klasörüne yerleştirin. Bu düzen kodunuzu temiz tutar ve projenizin bölümlerini ayırır; böylece en iyi uygulamaları takip edersiniz.
python -m venv venv && source venv/bin/activate
.npm init -y
.pip install flask
, Node.js’de npm install express
kullanın..gitignore
dosyası oluşturun.README.md
dosyanızda not edin; böylece başkaları ortamınızı kolayca çoğaltabilir.Bağımlılıkları izole tutmak için sanal ortamlarda çalışın. Dosya ve klasörler için açık ve tutarlı isimler kullanın; kodunuzu yazarken dokümantasyon ekleyin. Git deposuna düzenli olarak commit atın ve yedekler alın. Bu adımlar, profesyonel geliştirme sürecine uygun, kararlı ve ölçeklenebilir bir MCP sunucu ortamı oluşturmanıza yardımcı olur.
Açık ve modüler kod kullanarak basit bir MCP sunucusu oluşturabilirsiniz. Python ve Flask ile, MCP formatında istekleri alan ve düzenli yanıtlar döndüren bir uç nokta kurarsınız. Bu bölümde, minimal ve çalışan bir MCP sunucu örneği adım adım anlatılmaktadır. Kod en iyi uygulamalara uygundur; böylece ihtiyaç duyduğunuzda kolayca okuyup genişletebilirsiniz.
Öncelikle Flask’ı içe aktarın ve bir uygulama örneği oluşturun. /mcp
adresinde POST isteklerini kabul eden bir uç nokta ayarlayın. MCP, protokol mesajlarının gönderilmesi için standart olduğu için POST kullanır.
from flask import Flask, request, jsonify
app = Flask(__name__)
@app.route('/mcp', methods=['POST'])
def handle_mcp():
data = request.json
# MCP mesajlarını işleyen mantık için yer tutucu
return jsonify({'result': 'Merhaba, MCP!'})
if __name__ == '__main__':
app.run(port=5000)
Bilimsel gerekçe:
JSON ile yapılan POST istekleri, farklı programlama dilleriyle uyumlu yapılandırılmış veri göndermenizi sağlar. Flask’ın istek yönetimi, içeriğin doğruluğunu kontrol eder ve hataları uygun şekilde ele alır.
Sonraki adımda, gelen veride belirtilen araca göre protokol isteklerini yönlendirebilecek şekilde işleyiciyi güncelleyin. Bu yaklaşım kodun düzenli ve bakımı kolay olmasını sağlar.
def handle_mcp():
data = request.json
tool = data.get('tool')
if tool == 'calculator':
result = calculator_tool(data)
else:
result = 'Araç bulunamadı'
return jsonify({'result': result})
Sunucuyu başlatmak için:
python server.py
Sunucuyu curl ile test edebilirsiniz:
curl -X POST -H "Content-Type: application/json" -d '{"tool":"calculator","num1":2,"num2":3}' http://localhost:5000/mcp
Sunucu beklendiği gibi çalışıyorsa, JSON yanıtı döner. Bu, sunucunun farklı araçlar için istekleri kabul edip işleyebildiğini gösterir.
Bu örnek, MCP sunucusu geliştirmek için sağlam bir başlangıç sağlar. Projeniz büyüdükçe daha fazla protokol uyumlu araç ekleyebilir ve işlevselliği genişletebilirsiniz.
Bir MCP sunucusunda araçlar, istemcilerin veya YZ modellerinin belirli işlemleri gerçekleştirmek ya da belirli verilere erişmek için kullanabileceği ayrı fonksiyonlar veya uç noktalardır. Her araç tek bir belirli işe odaklanır. Örneğin, bir hesaplama yapmak, veritabanından veri çekmek veya harici bir API’ye bağlanmak için bir araç kullanılabilir. Bu araçlar, bilgi alışverişi için Model Context Protocol (MCP) kurallarına uyar.
Her aracı MCP sunucusunda kendi fonksiyonu olarak kaydedersiniz. Her araç, yaptığı işin, ihtiyaç duyduğu girdilerin ve döndürdüğü çıktının ne olduğunu açıklayan bir şemayı izler. Model Context Protocol spesifikasyonuna göre her araç şunları içermelidir:
Bu yapı, istemcilerin (YZ modelleri dahil) araçları gerektiği gibi bulmasını ve kullanmasını sağlar. Farklı sistemlerin birlikte çalışabilmesine yardımcı olur ve iletişim sırasında hataları azaltır. Protokol tasarımı üzerine yapılan bilimsel çalışmalar, net şemaların hataları azalttığını ve sistemler arası bağlantıyı kolaylaştırdığını göstermektedir. Daha fazla bilgi için Model Context Protocol dokümantasyonuna bakabilirsiniz.
Araçları genellikle MCP sunucu kodunda bir sözlük veya harita olarak tutulan bir kayıtta izlersiniz. Bir istek alındığında, sunucu isteğe bakar, araç adını bulur ve ilgili fonksiyona iletir. Yeni bir araç eklemek için:
Bu modüler tasarım, ana sunucu kodunu değiştirmeden yeni araçlar eklemenize olanak tanır. İhtiyaca göre özellik ekleyebilir ve sunucuyu ölçeklendirebilirsiniz.
tools = {
'calculator': calculator_tool,
'weather': weather_tool,
# Buraya daha fazla araç kaydedin
}
def handle_mcp():
data = request.json
tool_name = data.get('tool')
if tool_name in tools:
result = tools[tool_name](data)
else:
result = 'Araç bulunamadı'
return jsonify({'result': result})
Araçlar, çalıştırılabilen fonksiyonlardır. Kaynaklar ise bu araçların erişebildiği veri, hizmet veya harici API’lerdir. Araçlar veritabanlarına, dosya depolamaya veya üçüncü parti hizmetlere bağlanabilir. Bu yapı, MCP sunucusunun YZ istemcilerini birçok dijital kaynağa bağlamasını sağlar.
MCP sunucunuzu test etmek için, ilk olarak MCP Inspector, Postman veya cURL gibi araçlarla her uç noktayı kontrol edin. Bu araçlar, sunucunuza örnek protokol mesajları göndermenizi sağlar. Mesaj gönderdikten sonra, sunucunuzun doğru veri yapısını ve hata kodlarını, Model Context Protocol spesifikasyonuna uygun şekilde döndürdüğünden emin olun.
Kodunuzun ayrı bölümlerini test etmek için otomatik testler kullanabilirsiniz. Örneğin, Python ile çalışıyorsanız pytest
, Node.js için mocha
kullanın. Bu çerçeveler, her aracın mantığını ve sunucunuzun farklı mesajları nasıl işlediğini test etmenize yardımcı olur. Hem doğru hem de hatalı istekleri test ederek, sunucunuzun hatalarla nasıl başa çıktığını görebilirsiniz. Entegrasyon testleriyle gerçek istemci davranışını taklit edebilir, sunucunuzun doğru yerlere istek gönderip göndermediğini ve gerekirse bilgileri takip edip etmediğini kontrol edebilirsiniz.
MCP sunucunuzda hata ayıklarken günlükleri (log) gerçek zamanlı izleyin ve kodunuzu adım adım inceleyin. Sunucunuz istek aldığında, protokol mesajı çözümlendiğinde, bir araç çalıştırıldığında veya yanıt gönderildiğinde ayrıntılı kayıt tutun. Bu, verinin sunucunuzda nasıl hareket ettiğini ve nerede sorun çıkabileceğini görmenize yardımcı olur. Python’da logging
, Node.js’de winston
gibi kütüphanelerle günlükleri düzenli şekilde kaydedin.
Daha ayrıntılı inceleme için PyCharm Debugger veya VS Code Debugger gibi geliştirme ortamı hata ayıklayıcılarını kullanın. Bu araçlar, kodunuz çalışırken duraklama noktaları (breakpoint) koymanıza ve değişkenlerin değerlerini gözden geçirmenize olanak tanır. Sunucunuz bulutta çalışıyorsa, uzaktan hata ayıklama araçlarına veya Dynatrace, CloudWatch gibi günlük toplama hizmetlerine ihtiyacınız olabilir.
MCP sunucunuzu test ederken, yanlış uç nokta URL’leri, hatalı mesaj formatı veya eksik bağımlılıklar gibi sorunlarla karşılaşabilirsiniz. Bunlardan kaçınmak için, sunucu ayarlarınızı (konfigürasyon, port numaraları gibi) tekrar kontrol edin. Gelen mesajların sunucunuzun beklediği formata uygun olup olmadığını şema doğrulaması ile kontrol edin. Bir araç beklenen sonucu vermiyorsa, mantığını ayrı testlerle kontrol edin ve son kod değişikliklerini inceleyin.
İyi testler ve ayrıntılı günlükler, sorunları bulup düzeltmeyi kolaylaştırır. Sunucunuzun zaman içinde kararlı ve bakımı kolay olmasını sağlar.
MCP sunucu örneklerini özellikleri test etmek için yerel makinelerde, üretim düzeyinde güvenilirlik gerektiğinde ise bulut platformlarında dağıtabilirsiniz. Google Cloud Run, AWS Elastic Container Service (ECS) ve Microsoft Azure App Service gibi bulut sağlayıcıları; otomatik ölçekleme, yerleşik güvenlik kontrolleri ve yüksek erişilebilirlik gibi özellikler sunar. Docker konteynerleri kullanmak, tutarlı sunucu ortamları oluşturmayı ve sunucunuzu farklı platformlara taşımayı kolaylaştırır.
Sunucunuzu dağıtmadan önce API anahtarları ve veritabanı kimlik bilgileri gibi hassas bilgiler için ortam değişkenleri ayarlayın. Beklenen iş yüküne göre işlemci (CPU) ve bellek (RAM) sınırlarını ayarlayın. İstemci ve sunucu arasındaki verileri korumak için her zaman HTTPS ve TLS sertifikaları kullanın. Ağ trafiğini sadece gerekli portlarla sınırlandırmak için güvenlik duvarı kuralları veya güvenlik grupları oluşturun.
MCP sunucu uç noktalarınızı API anahtarları veya OAuth gibi kimlik doğrulama yöntemleri uygulayarak koruyun. Sadece güvenilir istemcilerin erişimine izin verin. Yetkisiz erişim riskini azaltmak için kimlik bilgilerini düzenli olarak güncelleyin ve döndürün.
Sunucu günlüklerini açın ve sunucunuzun performansını izlemek, hataları takip etmek için CloudWatch veya Google Operations Suite gibi bulut izleme araçlarını kullanın. Sunucu çalışma süresini otomatik izlemek için sağlık kontrol uç noktaları oluşturun. Sistem olağan dışı bir etkinlik veya arıza algıladığında sizi bilgilendirecek uyarılar kurun.
Bulut sağlayıcınızın otomatik ölçeklendirme seçeneklerini kullanarak, sunucu örneği sayısını talebe göre artırıp azaltın. Araçlarınız yüksek CPU veya bellek gerektiriyorsa, kaynakları dinamik olarak atayın. Platformunuz destekliyorsa, yatay ölçeklendirme (daha fazla örnek eklemek) kullanın; sadece tek bir sunucunun kapasitesini artırmak yerine. Bu yöntem, sunucunuzun artan yükleri yönetmesini sağlar.
Sunucunuzu güvenlik tehditlerine karşı korumak için yazılım bağımlılıklarını ve işletim sistemi yamalarını düzenli olarak güncelleyin. Değişiklikleri dağıtırken kesintisiz hizmet için mavi/yeşil (blue/green) veya kademeli (rolling) güncellemeler kullanın.
Bu adımlar, MCP sunucunuzu erişilebilir, güvenli ve büyümeye hazır tutmanıza yardımcı olur. Bu süreç, istikrarlı ve üretime hazır entegrasyonları destekler.
MCP sunucunuzu büyütmek istediğinizde, işe yeni ve daha gelişmiş araçlar ekleyerek başlayın. Örneğin, veri analitik modülleri, otomatik rapor oluşturucular veya iş akışı otomasyon platformlarına bağlanan konektörler ekleyebilirsiniz. Her aracın ayrı bir fonksiyon veya mikro servis olarak çalıştığından emin olun. Her yeni araç için MCP araç kayıt protokolüne uyun. Bu yaklaşım, özellikleri artırırken sunucunuzu yönetilebilir tutar.
YZ’yi MCP sunucunuza entegre etmek için harici dil modellerine ve YZ API’lerine arayüzler ekleyin. OpenAI, Claude veya Mistral gibi sağlayıcılara SDK’ları veya RESTful uç noktaları üzerinden bağlanabilirsiniz. Sunucunuzu, oturumlar arası konuşma durumunu izleyebilecek şekilde yapılandırın; bu, daha karmaşık YZ tabanlı görevler ve çok adımlı işlemler zinciri kurmanızı sağlar. Topluluk tarafından geliştirilen Vercel AI SDK veya LangChain MCP Adapters gibi araçlar ile entegrasyon sağlayabilir ve geniş uyumluluk elde edebilirsiniz.
Sunucunuzu hava durumu, ödeme veya bildirim servisleri gibi üçüncü taraf API’lere bağlamak için özel MCP araçları oluşturabilirsiniz. Her araç, kimlik doğrulama, istek formatlama ve yanıt ayrıştırma gibi görevleri yönetmelidir. Kimlik doğrulamada OAuth 2.1 veya API anahtarları gibi güvenli yöntemler kullanın. Bu araçları konteyner veya WebAssembly gibi izole ortamlarda çalıştırarak sunucu ve kullanıcı verilerini koruyun.
Resmî MCP dokümantasyonu ve açık kaynak projelerinde örnek uygulamalar ile topluluk tarafından geliştirilmiş uzantıları inceleyin. Geliştirici forumlarına katılın ve ortak standartların, en iyi uygulamaların gelişimine katkıda bulunun. Her yeni araç, sunucunuzu güçlendirir ve protokol mühendisliğinde uygulamalı deneyim kazandırır.
Bu yöntemlerle, MCP sunucunuzu gelişmiş, YZ-uyumlu ve güvenli uygulamaları destekleyecek şekilde genişletebilirsiniz.
Bir MCP sunucusu inşa ettiğinizde, protokol tabanlı entegrasyon, modüler arka uç tasarımı ve YZ’nin diğer sistemlerle bağlantısı konusunda uygulamalı deneyim elde edersiniz. Bu rehberde, Model Context Protocol’ün nasıl çalıştığını öğrenmekten ana sunucu bölümlerini bir araya getirmeye, kodunuzu yazıp test etmeye, güvenli dağıtıma ve ileri seviye özellikleri planlamaya kadar temel adımları uyguladınız.
MCP çerçevesi, YZ ajanları ile harici araçlar arasında gerçek zamanlı veri alışverişi için net bir yöntem sunar. Bu yapı, entegrasyonu sadeleştirir ve otomasyonun büyüme ve değişime uyum sağlamasını kolaylaştırır (Anthropic, 2024). Bu becerileri geliştirerek, yeni YZ iş akışlarına ve değişen arka uç ihtiyaçlarına ayak uydurabilirsiniz.
Yeni araçları denemeye, farklı veri türlerini entegre etmeye ve MCP geliştirici topluluğundaki tartışmalara katılmaya devam edebilirsiniz. MCP sunucu kurulumunda yeteneklerinizi geliştirmek, YZ ile yeni çözümler üretmenize ve modern yazılım projelerini ilerletmenize yardımcı olur.
Şimdi başlayın. Elinizdeki kaynakları kullanın ve öğrendiklerinizi uygulayın.
Model Context Protocol (MCP), YZ modellerinin harici araçlar, veri kaynakları ve yazılım sistemleriyle evrensel bir arayüz üzerinden veri alışverişi yapmasını ve fonksiyonları çalıştırmasını sağlayan açık bir standarttır.
Kendi MCP sunucunuzu inşa etmek, arka uç mimarisi, protokol tasarımı ve YZ entegrasyonu konusunda uygulamalı deneyim kazandırır. İş akışlarını otomatikleştirmenizi, YZ ajanlarını üretkenlik uygulamalarına bağlamanızı ve yeni entegrasyon yaklaşımları denemenizi sağlar.
Herhangi bir programlama dili kullanabilirsiniz. Popüler tercihler arasında Python, JavaScript (Node.js) ve C# bulunur; seçiminizi web sunucuları ve protokol işleme için aşina olduğunuz dil ve mevcut kütüphanelere göre yapabilirsiniz.
Bir MCP sunucusu; çekirdek sunucu uygulaması, araç/kaynak modülleri, protokol mesajları için iletişim işleyicileri ve istemciler ile YZ modellerini bağlamak için entegrasyon noktalarından oluşur.
MCP sunucunuzu MCP Inspector, Postman veya cURL gibi araçlarla test edebilirsiniz. Otomatik test çerçeveleri, ayrıntılı kayıt (log) ve hata ayıklayıcılar kullanarak protokol uyumluluğunu sağlayabilir ve sorunları tespit edebilirsiniz.
Evet, MCP sunucuları Google Cloud Run, AWS veya Azure gibi bulut hizmetleriyle her yerden ölçeklenebilir ve güvenilir erişim için dağıtılabilir.
Yeni araçları modüler fonksiyonlar veya mikro servisler olarak ekleyin, protokole göre kaydedin ve harici YZ model API’lerine güvenli arayüzler ve kimlik doğrulama ile bağlanın.
Model Context Protocol kullanarak harici araçlar ve veri kaynaklarıyla sorunsuz YZ entegrasyonunun kilidini açın. Kendi MCP sunucunuzu kurmak, test etmek ve dağıtmak için pratik rehberi takip edin.
Python ile kendi MCP Sunucunuzu geliştirmenin hızlı bir örneği.
ModelContextProtocol (MCP) Sunucusu, AI ajanları ile harici veri kaynakları, API'ler ve servisler arasında bir köprü görevi görerek FlowHunt kullanıcılarının ba...
Model Context Protocol (MCP), Büyük Dil Modelleri'nin (LLM'ler) harici veri kaynaklarına, araçlara ve yeteneklere güvenli ve tutarlı bir şekilde erişmesini sağl...