
Ontwikkelingsgids voor MCP-servers
Leer hoe je een Model Context Protocol (MCP) server bouwt en implementeert om AI-modellen te verbinden met externe tools en databronnen. Stapsgewijze handleidin...
Agentische AI transformeert workflowautomatisering met het Model Context Protocol (MCP), waarmee dynamische integratie van AI-agenten met diverse bronnen mogelijk wordt. Ontdek hoe MCP context en toegang tot tools standaardiseert voor krachtige agentische AI-toepassingen.
Agentische AI herdefinieert het landschap van workflowautomatisering, waardoor systemen autonoom kunnen handelen, diverse digitale bronnen kunnen integreren en echte waarde leveren die verder gaat dan statisch prompten. De drijvende kracht achter deze evolutie is het Model Context Protocol (MCP)—een open protocol voor contextstandaardisatie in grote taalmodellen (LLM’s), dat snel uitgroeit tot de hoeksteen van schaalbare AI-integratie.
In de kern legt het Model Context Protocol (MCP) een gestandaardiseerd, open-source raamwerk vast voor het blootstellen en consumeren van context, externe tools en databronnen binnen LLM-gestuurde applicaties. Dit is een aanzienlijke sprong ten opzichte van traditionele prompt-responsmodellen, waar interactie beperkt is tot het uitwisselen van platte tekst. Agentische AI vereist daarentegen de mogelijkheid om tools aan te roepen, live gegevens te benaderen, API’s te gebruiken en dynamisch te reageren op veranderende informatie—en dat is precies wat MCP mogelijk maakt.
Via een set goed gedefinieerde RESTful endpoints—met gebruik van HTTP, Server-Sent Events en JSON RPC—maakt MCP het voor hostapplicaties (clients) mogelijk om een breed scala aan bronnen te ontdekken, beschrijven en ermee te interacteren die door servers worden aangeboden. Dit betekent dat AI-systemen automatisch beschikbare tools en data kunnen identificeren, gestructureerde beschrijvingen kunnen ophalen en acties kunnen aanvragen, allemaal via een gemeenschappelijke, samenstelbare interface.
MCP wordt vaak vergeleken met USB-C voor AI-toepassingen, en dat is niet zonder reden: beide streven naar een universele, plug-and-play ervaring. Waar USB-C echter een fysieke hardware-standaard is voor apparaatconnectiviteit, is MCP een softwareprotocol dat specifiek is ontworpen voor het digitale domein. De innovatie ligt in het niet alleen plugbaar maken van tools en bronnen, maar ze ook vindbaar en dynamisch toegankelijk te maken voor elk compatibel agentisch AI-systeem.
In tegenstelling tot hardgecodeerde integraties stelt MCP ontwikkelaars in staat om nieuwe tools of databronnen als servers te registreren—waardoor ze direct beschikbaar zijn voor elke compatibele client. Deze modulariteit en flexibiliteit maken snelle samenstelling en herconfiguratie van AI-workflowautomatisering mogelijk, zonder uitgebreide hercodering of maatwerk integratiewerk.
Stel je voor dat je een agentische AI-planningsassistent ontwikkelt. Traditioneel zou je kalender-API’s, reserveringssystemen en interne data strak koppelen—en complexe logica direct in je applicatie opnemen. Met MCP worden al deze bronnen blootgesteld als vindbare endpoints. De AI-client bevraagt de MCP-server naar beschikbare mogelijkheden, presenteert context en aanvragen aan de LLM en haalt op basis van modelaanbevelingen data op of roept tools aan—alles naadloos.
Als de AI bijvoorbeeld een lijst van nabijgelegen koffiebars nodig heeft om een afspraak te plannen, bevraagt hij gewoon de MCP-server, haalt actuele resultaten op en voert ze door naar de volgende prompt. Toolbeschrijvingen, parameters en aanroeppatronen worden gestructureerd aangeleverd, zodat de LLM precieze acties kan aanbevelen die de client transparant en gecontroleerd kan uitvoeren.
Deze architectuur maakt niet alleen rijkere agentische AI-workflows mogelijk, maar zorgt er ook voor dat bronnen eenvoudig gedeeld en bijgewerkt kunnen worden binnen teams en organisaties, wat een levendig ecosysteem van herbruikbare AI-componenten stimuleert.
De adoptie van MCP versnelt onder vooruitstrevende bedrijven en AI-praktijkmensen die agentische AI op schaal willen operationaliseren. De open-source basis garandeert brede toegankelijkheid, voortdurende verbetering en robuuste community-ondersteuning. Toonaangevende platforms en leveranciers—waaronder die in het Kafka- en Confluent-ecosysteem—bouwen al MCP-compatibele servers, waarmee het universum van databronnen en automatiseringstools voor agentische AI-integratie direct wordt vergroot.
Voor AI-beslissers betekent het omarmen van MCP het ontgrendelen van de volledige wendbaarheid, schaalbaarheid en samenstelbaarheid van AI-systemen—van interne automatisering tot geavanceerde klantgerichte AI-diensten op een verenigde, gestandaardiseerde ruggengraat.
Door het Model Context Protocol te adopteren, positioneren organisaties zich aan het front van moderne AI-integratie—en stellen ze teams in staat om agentische AI-oplossingen te bouwen, aan te passen en te schalen met ongeëvenaarde snelheid en effectiviteit. MCP is meer dan alleen een protocol; het is de toegangspoort tot het volgende tijdperk van AI-workflowautomatisering.
Jarenlang werd de kracht van grote taalmodellen (LLM’s) beperkt door de statische aard van hun interacties. In het traditionele paradigma voert een gebruiker een prompt in en retourneert de LLM een tekstueel antwoord. Hoewel dit werkt voor eenvoudige, op informatie gebaseerde vragen, beperkt het fundamenteel wat AI kan bereiken voor bedrijfsautomatisering en workflowintegratie.
Traditionele LLM-tools opereren binnen een star kader van woorden-in/woorden-uit. Ze genereren uitsluitend tekstuele output, ongeacht de complexiteit van het verzoek. Dit betekent:
Even in perspectief: stel je vraagt aan een traditioneel LLM, “Plan een koffiedate met Peter volgende week.” Het model geeft misschien tips of vraagt om verduidelijking, maar kan je agenda niet checken, Peter’s beschikbaarheid niet bepalen, geen koffiebar zoeken of een uitnodiging aanmaken. Elke stap blijft handmatig en elke context moet opnieuw worden aangeleverd.
Hier komt agentische AI: de volgende stap in intelligente automatisering. Agentische AI-modellen beantwoorden niet alleen vragen, ze ondernemen acties. Ze roepen externe tools aan, halen actuele bedrijfsdata op en automatiseren meerstapsworkflows.
Waarom is dit nodig? Omdat echte bedrijfssituaties dynamisch zijn en meer vereisen dan woorden. Bijvoorbeeld:
In elk scenario blijft de oude aanpak bij advies of deeloplossingen, terwijl agentische AI uitvoerbare, geïntegreerde resultaten levert.
Het Model Context Protocol (MCP) is de essentiële infrastructuur die statische LLM-tools transformeert tot agentische AI-krachtpatsers. MCP verbindt taalmodellen met de echte wereld—bedrijfsdata, API’s, bestanden en automatiseringstools—voor naadloze AI-integratie.
Hoe lost MCP deze uitdagingen op?
Praktisch Voorbeeld:
MCP verandert het spel voor AI-workflowautomatisering in het bedrijfsleven:
Kortom, MCP overbrugt de kloof tussen taalmodellen en echte AI-integratie. Het stelt bedrijven in staat verder te gaan dan statische prompts en gescheiden AI-modellen, zodat agentische AI efficiëntie, productiviteit en automatisering op schaal kan aandrijven.
Nu bedrijven hun adoptie van agentische AI versnellen, is de vraag naar naadloze, schaalbare AI-integratie over diverse organisatiebronnen groter dan ooit. Moderne bedrijven vertrouwen op AI-agenten niet alleen om informatie te genereren, maar om betekenisvolle acties te ondernemen—tools aan te roepen, workflows te automatiseren en te reageren op echte gebeurtenissen. Dit realiseren in een bedrijfscontext vereist een robuuste, gestandaardiseerde aanpak—en daar komt het Model Context Protocol (MCP) om de hoek kijken.
Agentische AI op bedrijfsniveau vereist veel meer dan statische, hardgecodeerde integraties. AI-agenten moeten toegang hebben tot een breed scala aan actuele bronnen—van interne databases en bestandsystemen tot externe API’s, streamingplatforms zoals Kafka en gespecialiseerde tools. De statische aard van conventionele integraties—waarbij elke koppeling direct in de AI-applicatie is verwerkt—leidt al snel tot een kwetsbare, monolithische architectuur. Dit schaalt slecht en hindert innovatie, aangezien elke nieuwe bron of tool maatwerkcode en onderhoud vereist.
In de praktijk hebben bedrijven vaak AI-agenten nodig die kunnen:
Deze eisen benadrukken de tekortkomingen van monolithische, hardgecodeerde integraties, vooral als organisaties hun agentische AI willen opschalen over teams, afdelingen en use-cases.
Hardgecodeerde integraties sluiten bedrijfslogica en bronconnectiviteit op in individuele AI-applicaties. Wil een bedrijf bijvoorbeeld een AI-agent die vergaderingen plant, dan verwerkt die agent direct code voor kalender-API’s, locatieopzoekingen en reserveringssystemen. Dit isoleert de logica, waardoor deze niet beschikbaar is voor andere agenten of applicaties—wat leidt tot silo’s, dubbel werk en lastig onderhoud.
Dergelijke monolithische ontwerpen veroorzaken meerdere knelpunten:
Het Model Context Protocol (MCP) pakt deze uitdagingen aan als een gestandaardiseerd, plugbaar protocol voor het verbinden van AI-agenten met bedrijfsbronnen en -tools. Zie MCP als de ruggengraat die AI in staat stelt flexibel mogelijkheden te ontdekken, te benaderen en acties te orkestreren over een dynamisch ecosysteem van mogelijkheden—zonder hardcoding of handmatige updates.
MCP introduceert een duidelijke client-serverarchitectuur:
De communicatie tussen agent (client) en bronserver verloopt via HTTP en JSON-RPC, waarmee asynchrone notificaties, capaciteitsontdekking en bronbenadering mogelijk zijn. De agent kan de MCP-server dynamisch bevragen naar beschikbare tools, databronnen of prompts—waardoor bronnen vindbaar en plugbaar zijn.
Stel een enterprise AI-agent is verantwoordelijk voor het plannen van vergaderingen. In plaats van integraties voor kalenders, locatie-API’s en reserveringssystemen hard te coderen, bevraagt de agent de MCP-server naar beschikbare mogelijkheden. De server beschrijft zijn tools (zoals kalenderintegratie, reserveringen) en stelt bronnen beschikbaar (zoals lijsten met koffiebars, beschikbare vergaderruimtes). De agent kan vervolgens dynamisch de juiste tools kiezen en aanroepen op basis van gebruikersintentie—bijvoorbeeld, “Plan koffie met Peter volgende week.”
Met MCP hoeft een ander team dat een agent wil laten vergaderruimtes boeken of andere bronnen wil ontsluiten, alleen die mogelijkheden bij de MCP-server te registreren. Geen hercodering van agentlogica of dubbel integratiewerk meer. De architectuur is inherent schaalbaar, samenstelbaar en vindbaar.
Een belangrijk voordeel van MCP in de bedrijfscontext is samenstelbaarheid. Servers kunnen zelf client zijn van andere MCP-servers—wat gelaagde, modulaire integraties mogelijk maakt. Bijvoorbeeld, een MCP-server gekoppeld aan een Kafka-topic kan realtime eventdata leveren aan meerdere agenten, zonder dat ieder maatwerk Kafka-code nodig heeft. Dit plugbare ontwerp ondersteunt grootschalige bedrijfsimplementaties, waar bronnen en integraties snel evolueren.
Door MCP te omarmen profiteren bedrijven van:
MCP maakt een toekomst mogelijk waarin enterprise-AI niet wordt beperkt door de starheid van hardgecodeerde integraties, maar wordt versterkt door een flexibele, samenstelbare en schaalbare architectuur. Voor organisaties die agentische AI op schaal willen operationaliseren, is MCP niet slechts een technische optie—het is een essentieel fundament.
Moderne AI-integratie ontwikkelt zich snel en vereist architecturen die flexibel, schaalbaar en in staat zijn tot naadloze interactie tussen AI-agenten en echte tools of data. Het Model Context Protocol (MCP) betekent een grote sprong in agentische AI en biedt een robuuste en vindbare architectuur die verder gaat dan het simpelweg inbouwen van AI-functies in desktopapplicaties. Laten we bekijken hoe de MCP-architectuur pluggable, agentische AI-systemen mogelijk maakt via zijn client-servermodel, veelzijdige communicatie en krachtige vindbaarheidsfuncties.
MCP gebruikt een helder client-servermodel dat verantwoordelijkheden scheidt en modulariteit maximaliseert:
Deze scheiding betekent dat de hostapplicatie niet alle integraties of toollogica hoeft “in te bakken”. In plaats daarvan kan hij via MCP-servers dynamisch externe bronnen ontdekken, bevragen en gebruiken, waardoor het systeem zeer pluggable en onderhoudbaar wordt.
MCP ondersteunt twee hoofdmodi van communicatie tussen client en server:
Lokale Verbindingen (Standaard IO/Pipes):
Remote Verbindingen (HTTP, Server Sent Events, JSON RPC):
Een opvallende eigenschap van MCP is de ingebouwde vindbaarheid, waardoor AI-agentarchitectuur zeer dynamisch wordt:
Hierdoor kunnen hostapplicaties flexibel nieuwe integraties of databronnen ondersteunen zonder codewijzigingen—gewoon door nieuwe servers of tools in te pluggen.
Hieronder een vereenvoudigd workflow-diagram dat de MCP-architectuur weergeeft:
+-------------------------------+
| Host Application |
| (runs MCP Client Library) |
+---------------+---------------+
|
| 1. User Prompt
v
+---------------+---------------+
| MCP Client |
+---------------+---------------+
|
| 2. Discover Capabilities (HTTP/Local)
v
+-----------------------------------------------+
| MCP Server |
| (exposes RESTful endpoints, resources, |
| tools, prompts) |
+----------------+------------------------------+
|
+-------------+----------------+
| 3. Provides: |
| - List of resources/tools |
| - Descriptions/schemas |
+------------------------------+
|
v
+-----------------------------------------------+
| Workflow Example: |
| - Client asks LLM: "Which resources/tools?" |
| - LLM responds: "Use resource X, tool Y" |
| - Client fetches resource X, invokes tool Y |
| - Results returned to user |
+-----------------------------------------------+
Met MCP verschuift AI-integratie van statische, hardgecodeerde verbindingen naar een dynamische, schaalbare en samenstelbare agentische AI-architectuur. Clients kunnen tijdens runtime nieuwe tools of databronnen ontdekken en benutten en servers kunnen gestapeld of gecomponeerd worden—wat echte modulariteit brengt in AI-agentensystemen. Deze architectuur is niet alleen voor hobby-apps, maar ook voor professionele, enterprise-grade oplossingen waar flexibiliteit en uitbreidbaarheid cruciaal zijn.
Samengevat: De MCP-architectuur maakt AI-systemen echt agentisch—ze kunnen tools ontdekken en aanroepen, actuele of eigen data benaderen en hun mogelijkheden dynamisch uitbreiden, allemaal via een gestandaardiseerd en robuust protocol. Dit is de toegangspoort tot de volgende generatie pluggable, professionele agentische AI.
Laten we praktisch worden en zien hoe agentische AI, aangedreven door het Model Context Protocol (MCP), dagelijkse planningen—zoals koffie drinken met een vriend—in een naadloze, pluggable workflow verandert. In deze sectie loop je stap voor stap door een praktijkvoorbeeld, waarin je ziet hoe een hostapp, MCP-client, MCP-server en een LLM (Large Language Model) samen afspraken automatiseren en orkestreren. We belichten de samenstelbaarheid, pluggability en dynamische integratie die MCP tot een game-changer maken voor AI-workflowautomatisering.
Stel je wilt een app maken die koffiedates plant—met een collega, vriend of geliefde. Zo pakt agentische AI met de MCP-stack deze workflow aan:
De reis begint met een hostapplicatie (denk aan je planningsapp of dienst). Deze app integreert de MCP-clientbibliotheek, die fungeert als brug tussen je applicatie en agentische AI-bronnen.
De MCP-client start het proces door een gebruikersprompt te accepteren, zoals:
“Ik wil volgende week koffie drinken met Peter.”
Op dit punt moet de hostapp uitzoeken hoe dit verzoek geïnterpreteerd en uitgevoerd moet worden. Je hebt meer nodig dan een tekstuele reactie—je wilt echte actie.
Om te ontdekken welke acties mogelijk zijn, bevraagt de MCP-client de MCP-server naar een lijst van beschikbare mogelijkheden, tools en bronnen (zoals kalender-API’s, lijsten van lokale koffiebars of reserveringssystemen). Dit is allemaal vindbaar via een goed gedefinieerde RESTful endpoint, zodat nieuwe tools ingeplugd kunnen worden zonder de kernapp aan te passen.
De client kan hiervoor een configuratiebestand met geregistreerde server-URL’s raadplegen.
De MCP-client stuurt vervolgens de gebruikersprompt, samen met de lijst beschikbare bronnen, naar de LLM. De LLM helpt bepalen welke bronnen relevant zijn:
Op aanbeveling van de LLM haalt de MCP-client de gevraagde bron (bijv. de lijst lokale koffiebars) op bij de MCP-server. Deze brondata wordt vervolgens aan de volgende prompt voor de LLM toegevoegd, zodat de LLM de context heeft om uitvoerbare stappen aan te bevelen.
De LLM is nu voorzien van de gebruikersintentie en de actuele brondata. De terugkoppeling kan zijn:
De beschrijvingen en schema’s voor iedere tool worden als gestructureerde data (geen platte tekst) aan de LLM geleverd, zodat deze specifieke toolaanroepen en parameters kan aanbevelen.
De MCP-client neemt de aanbevelingen en start de benodigde toolaanroepen:
Dankzij de MCP-architectuur kan de hostapp naar wens tools en bronnen in- of uitpluggen—zonder kernlogica te herschrijven.
Hier volgt een stapsgewijs diagram van de MCP agentische AI-planningsworkflow:
flowchart TD
A[User Request: "Coffee with Peter next week"] --> B[Host App (with MCP Client)]
B --> C{Discover Capabilities}
C --> D[MCP Server: Returns list of resources/tools]
D --> E[LLM: "Which resources do I need?"]
E --> F[LLM: "Fetch coffee shop directory"]
F --> G[MCP Client: Fetches resource from MCP Server]
G --> H[LLM: Receives user prompt + resource data]
H --> I[LLM: Recommends tool invocation]
I --> J[MCP Client: Executes calendar and reservation tools]
J --> K[Appointment Scheduled!]
Samenstelbaarheid:
Je bouwt complexe workflows door onafhankelijke tools en bronnen te combineren. Je MCP-server kan zelfs client zijn van andere servers, waardoor je mogelijkheden kunt koppelen en het systeem modulair houdt.
Pluggability:
Wil je een nieuwe tool (zoals een restaurantzoeker of andere agenda) toevoegen? Gewoon registreren bij je MCP-server—geen refactoring van de app nodig.
Dynamische Integratie:
Tijdens runtime ontdekt en orkestreert het systeem de benodigde componenten op basis van gebruikersintentie en beschikbare bronnen. De LLM verzorgt de logica, zodat je app onderhoudbaar en toekomstvast blijft.
Met MCP gaat agentische AI verder dan statische chatassistenten. Je krijgt een levende workflowengine die actief integreert met je bedrijfsdata en tools. Koffieafspraken plannen, vergaderingen boeken of complexe automatiseringen orkestreren—het wordt allemaal plug-and-play, samenstelbaar en schaalbaar.
Kortom: Met MCP bouw je agentische AI-applicaties als een professional en maak je AI-workflowautomatisering praktisch, modulair en klaar voor het bedrijfsleven.
Zelf proberen? Duik dieper met de officiële Model Context Protocol-documentatie en begin vandaag nog met het bouwen van slimmere, agentische workflows.
Het Model Context Protocol (MCP) revolutioneert hoe professionals AI-integratie benaderen, vooral bij het bouwen van agentische AI en het automatiseren van workflows met grote taalmodellen (LLM-tools). Of je nu geavanceerde agenten ontwikkelt of bedrijfsprocessen stroomlijnt, MCP biedt een reeks krachtige features—pluggability, vindbaarheid, samenstelbaarheid, beveiliging en leveranciersflexibiliteit—die AI-workflowautomatisering naadloos en toekomstbestendig maken.
Gebruikersprompt: “Ik wil volgende week koffie drinken met Peter.”
Stap-voor-stap AI-workflow:
- Agent (Hostapplicatie): Vraagt de MCP-server op welke bronnen beschikbaar zijn (bijv. agenda-API, koffietentzoeker).
- Agent vraagt LLM: Bepaalt welke tools nodig zijn voor de taak.
- LLM reageert: Identificeert benodigde bronnen zoals koffielijsten en afspraakmakers.
- Agent roept aan: Haalt data op en plant de afspraak—geen maatwerkcode, gewoon plug-and-play integratie.
Samengevat:
Het Model Context Protocol biedt echte plug-and-play uitbreidbaarheid, vindbaarheid, beveiliging en leveranciersflexibiliteit voor agentische AI en LLM-gestuurde workflowautomatisering. Door MCP te omarmen versnelt je team AI-integratie, verhoog je de veiligheid en blijf je wendbaar in een snel veranderend ecosysteem—zodat je slimmere, beter schaalbare AI-oplossingen kunt bouwen.
Klaar om je AI-workflows te verbeteren? Omarm MCP en ontgrendel naadloze, veilige en schaalbare AI-integratie voor jouw onderneming!
Het Model Context Protocol (MCP) verandert enterprise-AI door agentische AI-systemen te laten evolueren van fragiele, maatwerk integraties naar robuuste, schaalbare ecosystemen. Vandaag omarmen toonaangevende bedrijven en innovatieve ontwikkelaarstools MCP-adoptie om de volgende generatie AI-integratiestrategieën mogelijk te maken, met tastbare verbeteringen in zowel productiviteit als onderhoudbaarheid.
Binnen het enterprise AI-landschap wordt MCP omarmd door koplopers, waaronder:
Het Model Context Protocol (MCP) is een open protocol dat is ontworpen om context en toegang tot tools te standaardiseren voor agentische AI-toepassingen, waardoor dynamische integratie van AI-agenten met diverse bronnen en workflows mogelijk wordt.
MCP stelt AI-agenten in staat om externe tools, API's en databronnen dynamisch te ontdekken, te benaderen en aan te roepen, waardoor statische LLM-interacties worden omgezet in schaalbare, uitvoerbare workflows die taken automatiseren en naadloos integreren met bedrijfssystemen.
Het gebruik van MCP voor AI-integratie biedt voordelen zoals dynamische bronontdekking, modulaire architectuur, minder dubbel werk en de mogelijkheid om AI-workflows over teams en applicaties te schalen zonder integraties hard te coderen.
Je kunt aan de slag met MCP en agentische AI door Flowhunt's platform te verkennen, dat tools biedt om agentische AI-oplossingen te bouwen, aan te passen en te schalen met het Model Context Protocol. Registreer je voor een gratis account om AI-workflows in je applicaties te integreren.
Viktor Zeman is mede-eigenaar van QualityUnit. Zelfs na 20 jaar leiding te hebben gegeven aan het bedrijf, blijft hij in de eerste plaats een software engineer, gespecialiseerd in AI, programmatische SEO en backend-ontwikkeling. Hij heeft bijgedragen aan tal van projecten, waaronder LiveAgent, PostAffiliatePro, FlowHunt, UrlsLab en vele anderen.
Ontgrendel de kracht van agentische AI met Flowhunt's Model Context Protocol-integratie. Bouw dynamische, schaalbare AI-workflows die toegang hebben tot diverse bronnen en taken naadloos automatiseren.
Leer hoe je een Model Context Protocol (MCP) server bouwt en implementeert om AI-modellen te verbinden met externe tools en databronnen. Stapsgewijze handleidin...
Het Model Context Protocol (MCP) is een open standaardinterface waarmee grote taalmodellen (LLM's) veilig en consistent toegang krijgen tot externe databronnen,...
Snel voorbeeld van hoe je je eigen MCP-server ontwikkelt met Python.